ရခိုင္ေပါက္တူး သာလွဦး

သာလွဦးအေၾကာင္း
သာလွဦးဆိုသည္မွာ နာမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ သာလည္းသာ လွလည္းလွ ဦးလည္းဦးသူျဖစ္သည္။ သူသည္ သူ႔ကိုသူ ရခိုင္စာပီသုေတသီႀကီးအျဖစ္ အလွပလွ ဘ၀င္ျမင့္လွ်က္ဟိသည္။ ရခိုင္စာပီႏွင့္ပါတ္သက္၍ ေဆာင္းပါးမ်ားစြာ စာအုပ္မ်ားစြာ ရြီးသားထုတ္၀ီၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ပရိသာတ္ေထာက္ခံမႈအား အျပည့္အ၀ရဟိထားသူျဖင့္သျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းေကာင္း ေၾကနပ္အားရျဖစ္လွ်က္ဟိသည္။ သို႔ေသာ္ သူ၏စိတ္ထဲမွာ တခုခု ဘ၀င္မက်ျဖစ္လွ်က္ဟိသည္။ တျခားေသာ ရခိုင္စာပီပညာသွ်င္မ်ားမွာက သတ္ပံုတေယာက္တလံုးက်စီ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ဖ်က္ဆီးႏိုင္လိုက္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဖ်က္ဆီးဖို႔ သတ္ပံုမက်န္လိုက္ပ်ာျဖစ္လို႔ သူ႔ခမ်ာ အႀကံမရအက်ပ္ရိုက္နီသည္။ တခါတရီ (ဤ) ကို (ကၽြဲ) ေျပာင္းေကေကာင္းဖို႔လား စဥ္းစားၾကည့္သည္။ ေျပာင္းခါနီးဆဲဆဲ နာမည္ႀကီးစကားပံုကို လားေျပာင္းခီေက လူသိၿပီးသား နာမည္မရ ေကာ္ႏွက္ခံရဖို႔ ဆိုပ်ာ ေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္။ (၏) လည္း မက်န္လိုက္ပ်ာ။ (မွာ) လည္း မက်န္လိုက္ပ်ာ။ ေျပာင္းဖို႔က်န္ေရအလံုးက (ဤ) ႏွင့္ (၍) (၌) ေအသံုးလံုးရာက်န္ပ်ာ။ တခါတခါ (ဤ) ကို (ေဣ) ေျပာင္းၾကည့္ေက ေကာင္းဖို႔လား စိတ္ကူးရသည္။ ျဖစ္တန္ေျခဟိသည္။ (၌) ကို (ႏိႈက္) လို႔ ေျပာင္းခီျပန္ေကလည္း အယင္ေခတ္က ေခတ္ေဟာင္းစာပီတိမွာ ဟိခၿပီးသား။ မသိနားမလည္ေရ အေခ်တိပါးမွာ မ်က္ႏွာရေကလည္း စာပီဗဟုသုတ အနည္းအက်ဥ္းဟိေရ လူတိပါးမွာ အဆဲက်ဖို႔ ေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္။ (၍) ကို က်ခါ ငါးဂဏန္းကို ပြတ္တင္လိုက္ေက (၅ိ) ျဖစ္ေတ။ အရာတေယာက္လည္း မလုပ္သိမ့္။ လူမလုပ္သိမ့္ေရ အလုပ္ကို လုပ္မွ ပါရဂူျဖစ္ဖို႔ မဟုတ္ေက ေနာက္လိုက္က်ည္း ရက္ျပတ္ျဖစ္နီဖို႔။ ရခိုင္စာပီေလာကမွာ သတ္ပံုမဖ်က္ရ မခ်င္း
ပါရဂူမျဖစ္ႏိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ သာလွဦးမွာ (၅ိ) သားသတ္ပံုကို စီမံကိန္းခ်လွ်က္ဟိသည္။ (ဆက္ရန္)သာလွဦး၏စာၾကည့္ခန္းသည္ကား ဖံုတက္ၾကပ္လိုက္လွ်က္ဟိသည္။ ပင့္ခူအိမ္ၾကက္လွ်က္ စာအုပ္အင္တန္မ်ားမ်ားမွာ ျခကိုက္စားလွ်က္ဟိသည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ဆရာႀကီးစာၾကည့္ခန္းက အဂယင့္ ရွိေဟာင္းသုေတသနျပတိုက္ႏွင့္တူေရဟုဆိုလွ်င္ သာလွဦးမွာ ဘ၀င္ေခြ႔လွ်က္ ငါးသေလာက္ၿပံဳ း ၿပံဳ းနီတတ္သည္။ သာလွဦးသည္ အေခ်ကပင္ မ်က္စိအားေကာင္းသူျဖစ္သည္။ စာဇာေလာက္ဖတ္ဖတ္ မ်က္စိမႈန္သည္မဟိ။ ယင္း မ်က္စိေကာင္းသည္ကိုပင္ သူက စိတ္ပ်က္လွ်က္ဟိသည္။ သူ မ်က္မွန္တပ္ခ်င္သည္။ မ်က္မွန္တပ္မွ ပညာဟိႏွင့္တူသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်က္စိေကာင္းေသာ္လည္း ပါ၀ါပါသည့္မ်က္မွန္ကို စတပ္ၾကည့္သည္။ အစပိုင္းတြင္ တစိေခ် အခက္အခဲဟိသည္။ သံုးမိနိေလာက္ တပ္ၾကည့္သည္ႏွင့္ ေခါင္းနည္းနည္းကိုက္လာသည္။ ၾကာလာေသာအခါ က်င့္သားရလာသည္။ သို႔ျဖင့္ မ်က္မွန္တပ္လွ်က္ လမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္သည္။ မိမိ အခန္းထဲတြင္ ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္လမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္သည္။ အဆင္ေျပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပါ၀ါမ်က္မွန္၀ယ္ၿပီး သံုးရက္ေျမာက္ေသာနိတြင္ စပဲြထုတ္သည္။ စစ္ေတြေကာလိပ္သို႔ စတက္ေသာနိလည္းျဖစ္သည္။ စာသင္ခန္းက ဒုတိယထပ္တြင္ျဖစ္နီသည္။ လွီကားထစ္ျဖင့္တက္ရသည္ကို အစတြင္ စိုးရိမ္စိတ္ဟိသည္။ သတိထားၿပီးတက္ၾကည့္ေသာအခါ အားလံုးအဆင္ေျပသည္။ အထစ္အေငါ့မဟိ။ ေကာလိပ္သည္ကား ဆယ္တန္းႏွင့္မတူ။ ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ အခန္းအတည္မဟိ။ ဘာသာရပ္လိုက္ အခန္းေျပာင္းေျပာင္းသင္ရသည္။ ေနာက္တဘာသာမွာ ေအာက္ထပ္ျဖစ္နီသည္။ သာလွဦးကား စာသင္ခန္းတြင္လည္း ရွိဆံုးက ထိုင္ရမွ ေၾကနပ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အယင္ထိုင္ခံုနီရာဦးဖို႔ စာအုပ္ကို လက္ဆဲြလွ်က္ ကမန္းကတန္း ၿပီးဆင္းပါလတ္သည္။ ပါ၀ါမ်က္မွန္တပ္ထားသည္ကို သူက မိနီသည္။ အတက္တြင္ အဆင္ေျပေသာ္လည္း အဆင္းတြင္ ပါ၀ါမ်က္မွန္ေၾကာင့္ လွီကားထစ္ကို အနီးေခ်ထင္၍ ခ်နင္းလိုက္သည္တြင္ ၿခီေခါက္လွ်က္ သာလွဦးမွာ သမံတလင္းၾကမ္းျပင္တြင္ ဒုန္းေပါက္ေဆာက္၍က်သည္။ ကံေကာင္းေထာက္မ၍ မ်က္မွန္ကားမကဲြ။ လက္ေခါက္က်သျဖင့္ တစိေခ်နာလားသည္။ မမေခ်တိရွိမွာ အရွက္မရေအာင္ ဒယြားကိုဖုန္ခါလွ်က္ စာသင္ခန္းမထဲသို႔ အယင္အယင္ လွမ္း၀င္လိုက္သည္။ အစပိုင္းတြင္ သြီးပူနီ၍ ၿခီေထာက္မနာ။ ေနာက္ တျဖည္းျဖည္းကိုက္လာသည္။ စာသင္ခန္းထဲက ျပန္ထြက္ေသာအခါ ဣေႁႏၵမပ်က္ေအာင္ မနည္းႀကိဳးစားအားထုတ္ၿပီး မိမိ၏ဗိမာန္ ေ၀သာလီေဆာင္ အခန္းနံပါတ္ (ရ) သို႔ အယင္အေရာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာလတ္ရသည္။ ေတာ္ပါသိမ့္ယင့္။ မ်က္မွန္ေၾကာင့္ လွီကားထစ္က လူးက်သည္ကို တေယာက္ေခ်လည္း မရိပ္မိ။ (ဆက္ရန္)သတ္ပံုတလံုးေျပာင္းသည္မွာ အလြယ္ေခ်မဟုတ္။ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလွ်ာ္မႈ ယုတၱိဟိဖို႔လိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔မွာ အက်ိဳးအေၾကာင္းကို လိုက္ရွာရသည္။ (၍) ဆိုသည္မွာ (ငါရို႕) က ဆင္းသက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ရွိအယင္က (လည္းေကာင္း) ကို (၄င္း) ဟူ၍ ဂဏန္းႏွင့္ အကၡရာေပါင္းၿပီးရြီးသားခကတ္သည္။ အခုလည္း (၅) ဂဏန္းႏွင့္ ပြတ္လံုးေပါင္းစပ္လိုက္ျခင္းသည္ မူရင္းအဓိပၸါယ္ႏွင့္ မူလအရြီးအသား (ငါရို႕) ကို အနီးစပ္ဆံုးေဖၚေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏွင့္ မတူကဲြျပားသည္။ သို႔ျဖင့္ မ်ားမၾကာ သာလွဦးသည္ သူတပည့္တေယာက္၏ Facebook Account ကို အသံုးျပဳလွ်က္ ေပါင္းကူးအိန္တာနတ္ထက္တြင္ (၅ိ) သား သတ္ပံုကို စတင္မိတ္ဆက္ပီးလိုက္သည္။ တခဏႏွင့္ခ်က္ခ်င္း ေတာမီးေလာင္သကဲ့သို႔ ကမၻာတ၀ွမ္း ပ်ံ႕ႏွံ႕လားသည္။ ေထာက္ခံမႈ မဲအမ်ားဆံုးရဟိသည္မွာ မေလးသွ်ားႏိုင္ငံေရာက္ ရခိုင္စာပီအုပ္စုျဖစ္သည္။ လက္ခုပ္လက္၀ါးေျဖာက္ေျဖာက္တီး၍ ႀကိဳဆိုလက္ခံကတ္သည္။ အေမရိကသို႔ ေရာက္ဟိနီေသာ သူမ်ားကလည္း လိုက္ရြီးကတ္သည္။ ဘဂၤလားသို႔ ရခိုင္ျပည္သီးျခားလြတ္လပ္ရီးအတြက္ ေရာက္ဟိနီသူမ်ားကလည္း လက္ခံလာကတ္သည္။ တခ်ိဳ႕မဂၢဇင္းမ်ားတြင္ ပံုႏွိပ္စာလံုးအျဖစ္မိတ္ဆက္ပီးလာေသာအခါ သာလွဦး၏(၅ိ) သား သတ္ပံုမွာ ေနာင္းေနာင္းနင္းနင္း ေအာက္ၿခီခိုင္လာသည္။ ဦးသန္းစိန္လက္ထက္ ဒီမိုကေရစီရခါစ ရခိုင္သားမ်ားကို ရခိုင္စာပီသင္ၾကားပိုင္ခြင့္ပီးလာေသာအခါ မူလတန္းရခိုင္စာသင္ရိုးညႊန္းတမ္းတြင္ပါ ပါလာေသာေၾကာင့္ သာလွဦး၏ (၅ိ) သားသတ္ပံု အတည္ျဖစ္လားလီပါသည္တည္း။ သာလွဦးမွာ မိမိရည္မွန္းခ်က္ ၿပီးျပည့္စံုလားၿပီးျဖစ္သည္အတြက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီးေၾကနပ္အားရျဖစ္ကာ ရခိုင္စာပီေလာက ထာ၀ရအနားယူလိုက္ပါသည္။ (ဆက္ရန္)သို႔ေသာ္ လူ႔အလိုကို နတ္မလိုက္ႏိုင္ဆိုေသာစကားအတိုင္း တခုျပည့္စံုလွ်င္ တခုလိုလာသည္။ သာလွဦးသည္ တဘ၀လံုး စာအုပ္ပံုၾကား၌ သူ႔ဘ၀ကို ျမႇဳပ္ႏွံခရသျဖင့္ အစားဆင္းရဲ အ၀တ္ဆင္းရဲ အနီဆင္းရဲ နီခရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မယားလည္း အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္မွ ရသည္။ မယားမရခင္ သူ ရခိုင္သမတေယာက္ရဖို႔ Facebook ထက္တြင္ အသဲအသန္လိုက္ရွာခပါသည္။ Facebook ထက္တြင္ ရခိုင္သမအလွပေခ်တိကို တြိသည္။ ေယေကလည္း အားလံုးသူက ျမန္မာစကားျဖင့္ရြီးနီကတ္သည္ကို ရခိုင္စာပီသမားပီပီ ဘ၀င္မက်။ တခါတခါ မေခ်ရခိုင္သမ မဟုတ္လား၊ ရခိုင္ပိုင္ ရြီးပါပလင္ ေျပာပါပလင္ေထာက္ျပခီေက အမ်ားနားလည္ေအာင္ ျမန္မာပိုင္ရြီးရစြာပါဆိုၿပီးေက သာလွဦးကို Block လုပ္လိုက္ကတ္ေတ။ ရခိုင္အျခင္းႏွင့္ ရြီးကတ္ေတ မမေခ်တိကို တြိခီျပန္ေကလည္း အရုပ္ကမလွ အသက္ကႀကီး သာလွဦးမွာ ေမ်ာက္သစ္ကိုင္းလက္လြတ္ျဖစ္ၿပီးသနာ ေနာက္ဘိတ္ဆံုးမွာ ခ်င္းမႏွင့္ရာ ယူဖို႔က်သည္။ (ဆက္ရန္)
သာလွဦးမွာ တဘ၀လံုးဆင္းရဲခရသျဖင့္ ဘ၀၌လူရတတ္ႀကီးျဖစ္ဖူးခ်င္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နိမအား ညအား အလုပ္ႏွစိခုလုပ္သည္။ မၾကာခင္ ေဒၚလာေျမာက္မ်ားစြာ စုေဆာင္းရဟိလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရန္ကုန္တြင္ တိုက္ခန္း (၂) ခန္း စစ္ေတြတြင္ အိမ္တအိမ္၊ ေျမာက္ဦးတြင္ ၿခံႏွစ္ၿခံလွမ္း၀ယ္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔အလိုကား မျပည့္စံုသိမ့္။ ၀မ္းမပူသိမ့္။ ၀မ္းမပူဘဲ ဇာပိုင္ သူဌီးျဖစ္ဖို႔လဲ။ ၀မ္းပူေအာင္ ေလ့က်င့္ရသည္။ ရီမ်ားမ်ားေသာက္ၿပီး လီမ်ာမ်ားလွ်ဴရသည္။ အဆီပါေသာ ၀က္သားကို ညိတိုင္းခ်က္စားသည္။ မၾကာခင္ ၀မ္းဗိုက္ထြက္လာသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ယာ သာလွဦးမွာ မယား၀မ္းမပူဘဲ လင္ကရာ ၀မ္းပူလာေရကားဆိုလွ်င္ သာလွဦးက ေကာင္းေကာင္း ေပ်ာ္သည္။ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ လြတ္ၿငိမ္းခ်င္းသာခြင့္ပီးသျဖင့္ သာလွဦး ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို အဖမ္းအဆီးမဟိျပန္လာရသည္။ ႏိုင္ငံျခားျပန္ ေဒၚလာသူဌီးႀကီးျဖစ္နီသျဖင့္ သာလွဦးမွာ လားလီရာရာ မ်က္ႏွာပန္းလွ စန္းပြင့္လွပါသည္။ လူတိုင္းလူတိုင္းက ထမင္းေခၚေကၽြးဖိတ္ၾကားျခင္းခံရသည္။ ရခိုင္စာပီေဟာေျပာပဲြတိုင္း မနားတမ္းလိုက္ေဟာရသည္။ နားခ်ိန္မဟိ။ သို႔ေသာ္ သာလွဦးကား မေပ်ာ္။ သူ႔မွာ ႏွလံုးေရာဂါမဟိ။ သြီးတိုးေရာဂါမဟိ။ ႏွလံုးေရာဂါ သြီးတိုးေရာဂါမဟိဘဲ ျမန္မာျပည္မွာ ဇာပိုင္ သူဌီးစာရင္း၀င္ဖို႔လဲ။ သြီးတိုးေရာဂါျဖစ္ဖို႔ ညိတိုင္းဆားအမ်ားႀကီးစားပီးရသည္။ သြီးတိုးျဖစ္မျဖစ္ ဆီးခန္းညိတိုင္းလားစစ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္က သူငယ္ခ်င္းမွာ သြီးတိုးမဟိ စာဖတ္မ်ားလို႔ လိုင္ေၾကာတက္စြာရာေျပာေက လံုး၀သေဘာမက်။ တရက္နိ သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္က အျမင္ကပ္ကပ္ႏွင့္ ဂိုးေခ်မွာ သြီးတိုးဟိနီယာ ႏွလံုးေရာဂါလည္း ဟိနီယာေျမႇာက္ေျပာလိုက္ေသာအခါ သာလွဦးမွာ ေကာင္းေကာင္းေပ်ာ္ပါသည္။မ်ားမၾကာ (၅ိ) သားဆရာႀကီး သာလွဦးတေယာက္ မိမိမြီးရပ္ဇာတိ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕တြင္ မရဏႏွင့္စ်ာန္ႂကြပါသည္။ လူအမ်ားက အထူးၾကည္ညိဳေလးစားျခင္းခံရေသာ ရခိုင္စာပီသုေတသီႀကီးတဦးျဖစ္သျဖင့္ ဆရာႀကီးဦးသာထြန္းႏွင့္ တတန္းတည္းထားကာ သာလွဦး၏အရိုးျပာကို ဂူသပ္လွ်က္ သွ်စ္ေသာင္းဘုရား၌ ျမႇဳပ္ႏွံျခင္းခံရသည္။သာလွဦး၏အရိုးျပာအုပ္ဂူ၌စာတမ္းထိုးထားသည္မွာကား
အမ်ိဳးသီလ ႏွစ္ဌာနကို
ျပည့္၀မ႑ိဳင္ ေစာင့္စြမ္းႏိုင္၅ိ (အသံထြက္ (၅ိ) သား)
ရကၡိဳင္နာမ ဘဲြ႕မည္လွျဖင့္
အႏြတၱသညာ ေခၚအပ္စြာတည္း --။
ဟူ၅ိ (အသံထြက္ (၅ိ) သား) ျဖစ္ပါလီသည္တည္း။
(ရခိုင္ေပါင္းကူး သာလွဦး)
ေမလ (၃) ရက္ ၂၀၁၅ ခု တလဂုၤနီနိ မိုးထ (၄) ခ်က္တီး အခ်ိန္တိတိတြင္ ရြီးၿပီးဆံုးပါသည္။
 arakanmagazine.blogspot.com/